پایگاه فرهنگی مذهبی شهدای رضوان

وارث: شهید کاظم نصرالله پور نیازی در ۲۲ دیماه سال ۱۳۶۵ در منطقه شلمچه آسمانی شد او جوانی پاک و رزمنده ای دلاور بود که در عملیات کربلای ۵ فرماندهی یکی از گروهان های گردان مسلم ابن عقیل از لشگر ویژه ۲۵ کربلای مازندران  را بر عهده داشت. 

دریکى از روزهاى پایانى سال ۸۳ براى دست بوسی مادرشهیدبسیجى کاظم نصرالله پورنیازى در روستاى مومن آباد(فکچال) بندپى غربى شهرستان بابل رفتم. همیشه در ایام نوروز بهمراه خانواده ام به دیدار خانواده شهدا می رفتیم.

مادر شهید نصرالله پور زنی بسیار مومنه و با صفایی بود و عجیب به فرزندش وابسته بود و بعد از شهادتش بی قراری می کرد و همواره داغ فرزندش در دلش زنده بود وی خوابى را که درچندشب قبل دیده بود براى من تعریف کرد.

  او گفت: فرزندم را درعالم خواب دیدم و گفتم پسرم کجایی که دلم براى تو تنگ شده چرانمى آیی به دیدنم؟ پسرم گفت:  ننه جان من همیشه پیش تو هستم فرداهم در مراسم شهید سفید پر هستم، شماهم درآنجا دعوت هستید بیا آنجا تا مرا ببینید! گفتم پسرجان من نمى دانم مراسم کجاست؟ پسر شهیدم به من گفت فردا صبح منزل باش دعوت نامه اى را به تو خواهندد داد.

صبح که هوا روشن شد منتظر دعوت نامه بودم تا اینکه دیدم حدود ساعت ۸ صبح زنگ درب منزل به صدا آمد به سرعت رفتم درب منزل را بازکردم دیدم آقایى دعوت نامه شهید را داد و گقت امروز بعد ازظهر مراسم شهید سید حسین سفیدپر در روستای لمسوکلاى بند پى غربى برقرار است با حاج آقا تشریف بیاورید.

متحیر و اشک ریزان نامه را ازدست آن آقا گرفتم گفتم به روى چشمانم، ماجرا را تا آن لحظه براى پدرشهید تعریف نکرده بودم و بعد، ماجرا را براى ایشان هم نقل کردم، مقدارى با همسرم ازسردلتنگى براى شهیدمان گریه کردیم، ناهار را زود خوردیم  و نماز را هم خواندیم و سپس حرکت کردیم تا به مراسم شهید برویم.

  قبل از رسیدن به محل مراسم به یک دوراهی رسیدیم، دو دل شدیم به کدام طرف برویم در همین حال دیدیم کناریکى ازاین دوراهى برروى تابلوى بزرگى عکس فردى نقاشى شده است، سواد که نداشتیم نوشته روى تابلو را بخوانیم نگاه کردم دیدم آن عکس روى تابلو به من لبخندى زد و با اشاره دست نشان می دهد ازاین طرف! مسیر را گرفیم و رفتیم به محل برگزارى مراسم رسیدیم